Met het einde van de Tweede Wereldoorlog nu 75 jaar achter ons, is dit boek een must read.
“Er is meer over dit dagboek te zeggen. Het is ook een oorlogsdocument, een document van de wreedheid en trieste ellende der Jodenvervolgingen, van menselijke hulpvaardigheid en verraad, van menselijke aanpassing en niet-aanpassing, de kleine vreugden en grote en kleine misères van het onderduikersleven, zijn er in een directe, on-literaire en daardoor vaak voortreffelijke wijze beschreven door dit kind dat in ieder geval die éne belangrijke kwaliteit van de grote schrijfster had: het onbevangen blijven, het niet wennen aan en daardoor blind worden voor de dingen zoals ze zijn.
Maar het belangrijkste van dit dagboek is voor mij niet die documentatie, die zo vaak elders is, wordt en zal worden vastgelegd. Wanneer men in de tropen een jonge plant uit het gematigd bergklimaat meeneemt naar de hete vlakte, dan bloeit zij eenmaal rijk en overdadig om daarna te gronde te gaan.
Zoals die kleine dappere geranium daar heeft staan bloeien en bloeien achter de geblindeerde ramen van het achterhuis.”
Dat is voor mij het ontroerende van dit dagboek.
Annie Romein-Verschoor
Dit boek is beschikbaar gesteld door dbnl.